Categorieën
humor improviseren ja- zeggen spelen met trainen workshop

creatief met ….worden

Foutje Ink? Nee hoor: da’s heel bewust zo. Creatief met woorden is waar t om gaat en ‘creatief met …’ worden is de uitkomst 🙂

Soms stuit je per ongeluk op een goudmijntje.
Ik kan nogal eens woorden verhaspelen (wereldwoord trouwens).
Laatst wilde ik een bericht schrijven over een workshop waarin je op simpele wijze kennis maakt met een humoristische kijk op zaken.
Ik tiep lachdrempelig in plaats van laagdrempelig.
Zo mooi. Dat was namelijk precies waar het om ging! Slechts een paar letters anders, maar een groot verschil in betekenis.
Ik zie er direct de lol van in : het stimuleert mijn fantasie, associatief vermogen en creativimeit.
Je weet wel, ik ben zo’n meisje dat overal een spel in ziet.
Dat wat ziet in spelen. En daar graag op mag zinspelen. Krijg je al zin in spelen?

 

In mijn trainingen richt ik me op het vergroten van speelruimte. Dit doe ik op verschillende wijze.
In dit geval via taal.
Een paar voorbeelden waar dit meer gedaan wordt:
Iedereen kent wel het eenvoudige verschil wanneer je zegt dat je iets kunt of zegt dat je het een beetje kunt.
Zoiets simpels maakt wel een wereld van verschil. In ervaring en effect: in je mindset.

 

Bij NLP is linguisitiek als basis voor succesvolle veranderingsstrategien benut.
Verhalen, metaforen en positief geformuleerde doelen zijn dan het gereedschap waarmee je gedrag richt (middels taal).

 

Motiverende gespreksvoering richt zich (onder andere) op verandertaal.
Waarmee je af kunt stemmen op wat daadwerkelijk energie en beweging genereert.

 

Allemaal wetenschappelijk onderlegd en empirisch bewezen.
Dat is mijn kijk op het spelen met woorden/worden uiteraard niet.
Maar Hee: ergens moet je be…zinnen.

 

Marieke van Dam maakt speelregels. Dit zijn ‘regels die ontregelen’ en hun kracht ontlenen aan de eenvoudige wijzigingen die je daarmee inzet.
De recente ontmoeting met haar inspireerde mij tot de volgende kennismakings-oefening.
Stel je voor met je naam en functie. Alleen die functie heeft dit keer 1 letter anders dan normaal.
En daarop improviseer je een introductie.
Ikzelf ben bijvoorbeeld Drainer van beroep: ik kom in actie als er drainages zijn.
Verstoppingen waardoor de boel gaat gisten en stinken en waardoor mensen stagneren.
Letterlijk shit dus. Ik zorg dat de boel ontstopt raakt, dat je weer bewegingsvrijheid ervaart en verder kunt.

 

Gisteren zijn we met deze kennismakings-oefening een workshop gestart.
Na een aanvankelijke stilte (we lijken standaard en serieus te beginnen) ontstond verrassing (‘hee, het is net anders dan ik dacht’).
Vervolgens was er wat aarzeling (‘wat kan ik zeggen? weet ik wat te verzinnen?’) en daarna kwamen mensen met de meest prachtige vondsten.
Waarin belangrijke aspecten/waarden van hun werk helder verwoord werden.

 

Deze beroepen waren onder andere: aanwezig
– een therapiet
– een stake-coordinator Begeleidt jongeren tijdens hun opleiding, zorgt dat ze nergens in verstrikt raken.
Want dat hebt je wel eens met die lange ledematen van adolescenten (…)
– een perfrommelaar
– een crommunicatie-adviseur
en iemand met een eigen beklijf. Zij doet niet zo maar iets, maar richt zich op zaken die wezenlijk zijn en mensen tot op de ziel raken.
Schitterend!

 

Er komt energie vrij, mensen inspireren elkaar, er wordt gelachen, je kijkt net even iets anders naar anderen. En naar jezelf.
Voor jou in je werk: op welke wijze kan je net iets anders tegen zaken aankijken?
Door slechts 1 letter te veranderen en een geheel andere kijk op zaken te creeren?
Hoe zou het zijn als je met klanten over een profleem spreekt?
Wat voor een energie genereert een oprossing?
Hoe ziet een resulbaat er uit?
Dus: blijf jezelf  verwassen.
Kom spelen bij/ met Improv.

Categorieën
coachen humor provocatief spelen met trainen workshop

Afdichten? Echt niet!

Train jezelf in toughness: want ….zachte heelmeesters maken stinkende wonden…
Hoe je iemand liefdevol de deur uitschopt.

Herken je dit? Je hebt een prima training neergezet – je hebt een bevredigend coachingsgesprek gehad. Voornemens uitgesproken, afspraken gemaakt.
Dan blijkt echter bij het volgende contactmoment dat je klant niet actief aan het werk is. Huh?
Hoe effectief is jouw benadering dan geweest?
Had je meer moeten motiveren misschien?
Of misschien heb je niets nagelaten, maar juist te veel gedaan.

De effectiviteit van losse eindjes.
Geef de klant iets om zijn tanden in te zetten.
Nee, geen huiswerkopdrachten, maar pak het provocatief aan en maak de klant link!
Daag hem of haar uit door het gesprek te beëindigen op een punt dat nog niet alles duidelijk is, wanneer de vragen leven, de emoties sterk aanwezig zijn, de gedachten tollen. Oftewel: laat de klant geprikkeld naar huis gaan.

“Ja hallo, dat is onprofessioneel hoor!”

Als trainer, coach, therapeut en wat dies meer zij heb je de verantwoordelijkheid om zorgvuldig met je klanten om te gaan.
Binnenskamers kan je van alles zeggen en doen, kunnen thema’s schuren, maar buitenskamers is alles weer geheeld en op de rit.
Voordat de coachee de deur uitgaat moet iemand (de coach?) alles op een rijtje gezet hebben.
Waarom eigenlijk?

De klant doet sterk een beroep op de helende factor van de hulpverlener: help me, regel het voor me, structureer het.
Want ik kan het niet (alleen). Oh, is dat zo? en wil je dat ook zo houden?
Hiernaast ligt de behoefte om iets af te ronden bij de coach vaak ten aanzien van het eigen functioneren:” zie je wel ik pak dit professioneel aan, er zit een doel – een lijn- een structuur in”.

Waar haalt een klant persoonlijke winst uit?     Met name uit het zelf anders omgaan met een situatie qua overtuiging en gedrag.
Wanneer onderneem je hierin actie? Als iets Echt Zeer doet…..

Het vraagt lef om iemand naar buiten te sturen (de Grote Boze Wereld in?) terwijl die persoon geraakt is.
In de war, geschrokken, verdrietig of juist boos!
Wat kan er dan allemaal gebeuren?

“ Ik heb jouw trap tegen mijn schenen omgezet in een trap onder mijn kont ”.
Ik heb een kennismakingsgesprek met coachingsklant met als insteek “assertiever optreden”.
Ik ben verbaasd als hij aangeeft dat hij 34 jaar is: hij oogt jong, weet niet zo goed wat hij wil: uit alles blijkt onvolwassenheid.
Ik maak hier provocerend een beeld van een blije jonge hond bij: een puppy die steeds maar tegen je op springt en “uit, uit” blaft terwijl hij je hele broek onderkwijlt.
Tijdens het gesprek moet de coachee hier erg om lachen: gniffelt dat hij inmiddels ook een fijn baasje heeft (vriendin) die goed voor hem zorgt en het geld binnenbrengt.
“Wat heb jij dat goed geregeld” roep ik enthousiast – we zitten op de goede weg- , “dan hoef je alleen maar af en toe je kop op haar been te leggen, wat te kwispelen en beide partijen zijn blij”.
“Mwah”, begint hij tegen te sputteren. “Ik ben wel meer dan dat hoor.”
Is hij al op puppycursus geweest?
Op een gegeven moment vindt hij het niet lachwekkend meer, hij weet geen raad met deze situatie.
We beëindigen het gesprek op een punt dat er allerlei gevoelens door zijn lijf zieden.
Uiteraard zeg ik bij de deur nog even fijntjes “ik laat je even uit..”

Ik stuur hem de coachingsafspraken toe met daarin bovengenoemde teksten.
De volgende bijeenkomst komt hij razend binnen en veegt me de pan uit.
“Dat hij zich zo niet laat behandelen, wie ik wel denk dat ik ben! Hij komt hier voor hulp en dan krijgt ie dit! Zo schiet het niet op.”

“Gaan we bijten?” vraag ik angstig.
Het is even stil, allerlei gedachten flitsen zichtbaar door zijn hoofd: het kwartje valt.
Hij grijnst weer: “ja inderdaad; ik laat mijn tanden zien. Pas maar op – ik laat me niet meer commanderen. Ik ben klaar met dat puppygedoe; je kunt nog heel wat meer van dit soort reacties van me verwachten!”

We zijn een stapje verder ten aanzien van zijn doel…

De boosheid over de ‘onafgeronde behandeling’ motiveerde deze klant –> dwong hem tot actie.

Het deed zeer: van ‘weten’ (ik stel me niet assertief op en daar moet ik iets aan doen) voelde hij het meer dan te verdragen was. De noodzaak om er iets aan te doen is groter dan ooit. Nu of …

Een andere klant zei eens treffend tegen me: “ik heb jouw trap tegen mijn schenen omgezet in een trap onder mijn kont”. Au – actie!

Categorieën
improviseren ja- zeggen spelen met trainen workshop

Improviseren: gaan voor de vraag in plaats van het antwoord.

Dit weekend ga ik weer eens lekker improviseren (als deelnemer aan een theaterweekend).
Waarom maakt mij dit zo blij?
Omdat ik geen idee heb wat er gaat gebeuren en ik me –bij voorbaat- daar ernstig op verheug.
Dit is een manier van kijken die ik met velen deel, maar anderen niet echt kennen.

In mijn trainingen provocatief werken voor collegae stimuleer ik uitermate het improviserend en intuïtief werken.
Spelen met wat er is. Hier en nu. Doen zonder denken. Wat in de lucht hangt pakken.

Vaak krijg ik vragen als: “ wat doe je als… ” , “hoe weet je dat …. “, “Wat levert het op om….?”

Soms kan ik vanuit ervaring een antwoord geven en soms ook niet.
Soms geef ik een antwoord en vaker niet.
Want veel meer dan t antwoord is de vraag van belang.

  • Wat maakt dat je eerst moet weten wat iets oplevert voor je er aan begint?
  • Voor wie is dit zinvol? Voor de klant of voor jezelf?
  • Wat levert dat je op? En je klant?
  • Wat mis je/ laat je dan liggen?

Ik werk als trainer en coach omdat ik het een heerlijk vak vind.
Het is een spel van leiden en volgen. Er is een vraag en die onderzoeken we.
Spelenderwijs raak ik -en/of de klant-  essentiele punten aan.
Door open te staan voor mogelijkheden (in plaats van me/ons daarvoor af te sluiten).
Er komt altijd iets –>maar  kan jij meegaan met wat er is, wat een ander inbrengt, wat de omgeving bepaalt?
Of sta je het liefst zelf aan t roer? Vind je het moeilijk om jezelf over te geven aan wat er is – of juist niet is !-  en daarin volgend te zijn?

Het is spannend: in het ongewisse zijn. Je houvast is het vertrouwen.
Vertrouwen in jezelf (ervaringen, kennis, vaardigheden, intenties, drijfveren) en in die van je klant (!)
Wat voor de klant zinvol is pikt hij of zij er namelijk zelf uit. Dit bepaal jij niet.

Durf door de angst/ het ongemak heen te gaan en vertrouw op wat er komt.
Het werkt, biedt ongekende mogelijkheden en geeft enorm veel ruimte, energie en plezier.

Improviseren: op het podium kan je de sterren van hemel spelen of plat op je plaat gaan….
In je werk als persoonlijk begeleider: gaan voor de vraag in plaats van het antwoord.